Bertolt Brecht
Bertolt Brecht (1898-1956) schreef een groot deel van zijn carrière ultrakorte verhaaltjes, Geschichten vom Herrn Keuner (“verhalen over meneer Keuner”), waarin hij een soort alter ego van zichzelf opvoerde. Nu kwam Brecht uit Beieren en Keuner is een Beierse uitspraak van “Keiner”, dat “Niemand” betekent. Keuner doet ook denken aan koinè, het Grieks als officiële voertaal in de Oudheid. Anders dan alle andere vertalers in diverse talen heb ik de naam Keuner niet overgenomen, maar vertaald. En net zoals “Keiner” Keuner is geworden, is “Niemand” Nimant geworden. Meneer Nimant, ook wel genoemd kameraad Nimant, meneer N., kortweg N. en soms de denkende, is iemand die nadenkt over schijnbaar eenvoudige dingen of juist voor schijnbaar ingewikkelde kwesties eenvoudige oplossingen bedenkt. Zijn onderwerpen lopen uiteen van de vraag of er een god bestaat tot een analyse van de olifant als lievelingsdier. Een aantal verhaaltjes werd tijdens Brechts leven gepubliceerd en de rest werd pas in 2000 ontdekt in zijn nalatenschap. Uitgangspunt voor de vertaling was Bertolt Brecht, Geschichten vom Herrn Keuner, mit einem Kommentar von Gesine Bey, Suhrkamp, Berlijn, 2012. De foto toont de jonge Brecht met een gipsafgietsel van zijn gezicht.
Kees van Hage 